Deb Jacobs Blues Band (NL/B) Quiche & Blues Don Petrol Tielt Winge - 31-03-2023 reporter & photo credits: Freddie info artiest: Deb Jacobs Blues Band info club: Don Petrol © Rootsville 2023

Op een vrijdagavond richting 'Don Petrol', yep het is weer eens iets anders. De formule die blijft sinds een paar maanden ongewijzigd en dat is 'Diner & Concert'. Vanavond staat er op het menu een lekkere homemade Quiche en voor het muzikale gedeelte kijken we even tot bij de noorderburen. Een stukje dan maar want buiten Deborah Jacobs op zang an basgitaar bestaat dit trio nog uit Filip Brems op gitaar en Luc De Groote achter de drums. Hun naam is 'Deb Jacobs Blues Band' en hun muziek gewoon bluesrock met soms een kantje aan.

Bluesrock, en bij mijn weten is dit ook een primeur voor dit Retro restaurant waar vanavond zelfs vier dames een 'Ladies Night Out' kwamen te vieren wat hen dan ook maar meteen de titel van frontkoor zangeressen kwam op te leveren. Bij aankomst stonden Deb en haar band reeds klaar om eraan te beginnen en ook dit was op dit toch wel vroegere uur een verrassing te noemen.

Deb Jacbos, de kleine dame met de grote basgitaar heeft letterlijk veel noten op haar zang en daarmee bedoel ik dat ze vele stijlen aan kan waarmee jazz zelfs tot de mogelijkheden hoort. Ze schrijft heel wat nummers zelf en net als haar landgenoot bluesman Ralph de Jongh heeft ook zij blijkbaar maar een half woord nodig om er een nummer over te schrijven.

Drummer Luc De Groote is voor mezelf nog een onbeschreven blad al geef ik maar meteen mee dat zijn snare wel een tikkeltje te hard klonk voor deze kleine juke joint. Filip Brems is zo de enige die ik al kende en dit ten tijde van de 'Highway Blues Patrol' en heb ik reeds kunnen schrijven over zijn skills op de Stratocaster.

Ze begonnen er dan maar met een stevige versie van Robert zijn 'Crossroads' en zo zitten we maar meteen bij de begindagen van de blues uit 1936 maar in deze versie wel wat ver weg van de Mississippi Delta. We kunnen uiteraard hier niet spreken van een Delta bluesje want deze 'Don Petrol' ligt in de schaduw van de Tieltse Kathedraal, boven op een berg. De enige echte 'Don Petrol' die was dan volgend de legende dan weer dikke maatjes met Robert Johnson.

'The Blues Is My Business' is nog zo een 'oldie' en eentje dat dermate werd gecoverd dat je nog moeilijk kan achterhalen wie er het eerst mee was, de kip of het ei? Tijd voor de 'Deb Jacobs Blues Band' om er ook wat originals in te smijten en dat doen ze op de eerste plaats met 'Blues Up My Sleeve', eentje dat hier een jazzy ondertoon meekrijgt en best wel de andere zijde van deze band komt bloot te leggen. Net als bij het daarovolgende 'High Heel Blues'.

De woorden tussen de nummers worden met 'Deb' zelfs heuse verhalen en zo leren we ook veel uit het ontstaan van hun eigen nummers. Ik had nog maar net verteld tegen mijn compagnon de route dat haar stem bijzonder krachtig was en je de klankkleur zelfs kon gaan vergelijken met deze van 'Tante Tina' en kijk daar was dan 'Proud Mary' weliswaar in shuffle versie vanavond.

Ook meteen een moment om een eerste sing-a-long tot stand te brengen. Kregen we vervolgens een slowbluesje en op deze 'Send This Man An Angel' vond Filip het moment om een 'walk in the park' te houden voor een lange gitaarsolo, dan wel doorheen de 'Don Petrol' wel te verstaan. 'Lingering At The Door' is dan nog een origineel nummer van deze 'Deb Jacobs Blues Band'.

Voor het volgende nummer werd er wat assistentie van de aanwezigen gevraagd en daar waren die 'Four Ladies' dan meteen voor te vinden. Het refrein dat was easy en ging van 'chain, chain, chain' en zo belanden we bij 'Chains Of Fools' van Sister Aretha. Eentje dat in 1967 werd geschreven door niemand minder dan Don Covay. Een rhyhtm 'n blues shouter die ons met zijn 'Gootimers' ook hits als 'Mercy Mercy' en 'See Saw' bracht. Ook niet te vergeten het waanzinnige 'Soul Meeting' met 'The Soul Clan' met daarin ook Solomon Burke, Arthur Conley, Joe Tex en Ben E King, en dit dan om aan te tonen dat 'Sister Deb' een goede smaak heeft op gebied van soul nummers. We zijn tenslotte allemaal 'Blues Brothers en Soul Sisters'.

Door de soul werd ik even afgeleid van de blues en bluesrock waarvoor deze band hier vanavond werd uitgenodigd. En na de originals' Contemporary Crush' en 'Oh Sister', niet uit één of andere gospel hoor, komen we terug bij enkele blues standards. Vooreerst is er 'Peepin' and Hiding' of ook 'Slipin' and Sliding' of 'Baby What You Want Me To Do' of anyway you wanna call it.

Iets totaal anders was dan het nummer 'Waves', een eigen nummer dat best wel kan wedijveren met een of andere filmtune. Ook Filip deed zijn duit in het zakje met zijn 'Flight Cancelled Blues'. Voor B.B. King's 'The Thrill is Gone' kregen we dan een verhaaltje over 'stress' en beweerde Deb dat wij Belgskes de meest stressvolle automobilisten van Europa zijn. Niet moeilijk met al die 'Ollanders' op onze wegen ;-).

Nog enkele eigen nummertjes waren 'Texas Sunrise' waarop Luc dan zijn mallets en de beats wel even weg hadden van de intro van 'Indian Reservation'. Na nog eentje over oorlog en vluchtelingen en 'LDVD' werd het even zware kost en waren we toe aan een kleine break. De 'Leading Ladies' van het koor hadden net als Elvis het gebouw reeds verlaten.

We deinden dan al vlug richting einde van deze ontmoeting met de 'Deb Jacobs Blues Band' met onder onze voeten wat 'Shakey Ground' en werd het afscheid aangekondigd met 'I'd Rather Go Blind'?. Gelukkig kreeg de 'sunburst' Strat van Filip dan kuren en konden we al even nadenken hoe één van mijn lievelingsnummers hier zo worden gebracht.

Als intermezzo bracht Deb dan nog 'Mercedes Benz' à la Joplin en kregen we toen dat ene nummer is bluesrock versie. Ja voor alles is een eerste keer, ook op mijn leeftijd al denk ik niet dat Jordan en Foster het nummer met dit in gedachten hadden geschreven...Morgen een ganse avond Johnny Cash met 'Cash Reloaded' en ook dit is weer eens iets anders.